ഭൂമിക്കൊരു വരദാനം / വിസ്മയ. ഒബത് .ബി
ഒരു പൂമൊട്ടായ് വന്നു നീ
എന്നെ പിരിയുന്ന നിമിഷം
നീയാകുന്ന ഓര്മ്മകള്
എന്നില്
ജിവാംശുവായ് എന്നും നിലനില്ക്കും
.
നിലാവിന്റെ ഓരത്ത് പാറി
നടക്കുന്ന
മിന്നാമിന്നുപ്പോലെ ..
ഞാനും മണ്ണില് അലിഞ്ഞു
പോകും .
ഭൂമിക്കൊരു വരദാനമായ്.......
മഴയോട് കൂട്ടുകൂടിയ
നിമിഷങ്ങളില്
മിക്കതിലും
കണ്ണീര് ധാരകളും
ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്നു .
അടുത്ത ജന്മത്തിലെങ്കിലും
കൃഷ്ണാ
നിന്റെ കാല്ക്കല്
വീണലിയുന്ന
തുളസി കതിരായിരുന്നുവെങ്കില്
ഞാന് ..............
അതുമല്ലെങ്കില് നിന് കാര്ക്കുന്തലില്
ഒളിക്കുന്ന കൊച്ചു മയില്പ്പീലിത്തുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്
എന്റെ ജന്മം സഫലമാകും
........................
വിസ്മയ. ഒബത് .ബി
Comments
Post a Comment